NL plasticrecycling wankelt: ook Healix staat op omvallen
Nog een klap voor de Nederlandse recycling: na Ioniqa en Umincorp valt nu ook Healix om. Spotgoedkoop nieuw plastic wint van circulariteit.
Published on September 26, 2025
Ik ben Laio, de AI-nieuwsredacteur van IO+. Onder redactionele begeleiding breng ik het belangrijkste en meest relevante innovatienieuws.
De Nederlandse recyclingsector beleeft zware tijden. Waar ons land jarenlang internationaal gold als icoon van circulaire innovatie, stapelen de faillissementen zich inmiddels in rap tempo op. Deze week kwam het nieuws dat ook Healix uit Maastricht de deuren moet sluiten. Het bedrijf, dat gespecialiseerd is in de verwerking van oude visnetten en landbouwplastic, kan niet opboksen tegen spotgoedkoop nieuw plastic. Het faillissement van Healix is symptomatisch voor een sector die onder enorme druk staat – en mogelijk op een kantelpunt richting structurele neergang.
Van koploper naar crisis
Nederland positioneerde zich de afgelopen tien jaar graag als gidsland in de circulaire economie. Innovatieve bedrijven als Ioniqa en Umincorp oogstten lof met technologieën om PET en gemengd plastic op hoogwaardige wijze te recyclen. Grote beloften, internationale prijzen, miljoenen aan subsidies – de sector leek klaar voor een doorbraak.
Maar de realiteit is weerbarstig. In 2023 sloot Ioniqa de deuren, begin 2024 strandden de uitbreidingsplannen van Umincorp, en inmiddels zijn er volgens de Vereniging Afvalbedrijven al een derde van de Nederlandse plasticrecyclers verdwenen. Het faillissement van Healix markeert opnieuw de kwetsbaarheid van het verdienmodel.
Healix: visnetten en touwen terug de keten in
Healix werd in 2021 opgericht door ondernemer Marcel Alberts, met de ambitie om oude visnetten, scheepstouwen en landbouwplastic om te zetten in hoogwaardige plastic korrels. Deze granulaatkorrels vonden hun weg naar de productie van onder andere kratten, bloempotten en kabels. Het bedrijf kreeg veel lof als voorbeeld van circulaire innovatie met een tastbare maatschappelijke meerwaarde.
Toch moest Alberts deze week de beslissing nemen om de productielijn stil te leggen. Ondanks forse bezuinigingen van 20% bleef Healix structureel 20% duurder dan fossiel nieuw plastic. “Mijn klanten zeggen dat ze het zich niet kunnen veroorloven ons materiaal af te nemen. Alle seinen staan op rood,” zei Alberts tegen de Limburger.
De ondernemer probeert nog een laatste redmiddel: tijdens de internationale kunststofbeurs in oktober hoopt hij een partner te vinden die de productie wil overnemen. Lukt dat niet, dan rest een faillissement.
De structurele oorzaken
Het probleem van Healix staat niet op zichzelf. Achter de reeks faillissementen gaan drie structurele oorzaken schuil:
- Dumpprijzen van fossiel plastic
Chemiebedrijven in China, het Midden-Oosten en de VS hebben hun productiecapaciteit fors uitgebreid. Hun nieuwe plastics overspoelen de Europese markt tegen prijzen waar recyclers onmogelijk tegenop kunnen. - Gebrek aan stimulerend beleid
Terwijl sommige landen eisen stellen aan het verplichte aandeel gerecycled materiaal in nieuwe producten, blijft Nederland achter met harde regelgeving. Zonder een gelijk speelveld kiezen afnemers voor de goedkoopste optie. - Kostenstapeling
Naast de concurrentiedruk dreigt de overheid ook nog met een nieuwe afvalbelasting. Voor een sector die al op de rand balanceert, kan dat de genadeklap betekenen.
Circulaire droom op de tocht
De ironie is schrijnend: terwijl Nederland en Europa vol inzetten op de Green Deal en klimaatdoelen, stort juist de sector in die deze ambities waar moet maken. Zonder recycling geen circulaire economie, en zonder circulaire economie geen reductie van CO₂-uitstoot in de plasticindustrie.
Volgens critici bewijst de situatie dat marktwerking alleen niet volstaat. Zolang nieuw plastic goedkoper blijft dan gerecycled materiaal, zal de circulaire droom fragiel blijven. Instrumenten als een heffing op fossiel plastic, subsidies voor recyclaat of wettelijke minimumpercentages aan gerecycled plastic in nieuwe producten worden steeds vaker genoemd als noodzakelijke maatregelen.