In Nederland zijn dingen goed geregeld, maar een beetje meer liefde voor het vaderland kan geen kwaad'

“Het gevoel dat ik heb over Nederland is dat mensen klagen over dingen die soms niet zo efficiënt zijn als ze zouden kunnen zijn, maar het kan nog veel erger,” zegt Mitja Caboni. Hij woont al zeven jaar in Nederland en werkt als acceleratiemanager bij PortXL, de Rotterdamse havenaccelerator voor startups in de maritieme sector.

Als zoon van een Sloveense moeder en een Italiaanse vader verhuisde Caboni van Slovenië naar Nederland om een master Media Innovation te volgen aan de Breda University of Applied Sciences. Na het afronden van zijn studie verhuisde hij naar Rotterdam en trad hij in dienst bij PortXL. Hij groeide door als professional en werd de langstzittende werknemer van het bedrijf.

PortXL is een accelerator die startups helpt hun ideeën te verfijnen, hun netwerk uit te breiden en pilots te starten om hun technologieën te bewijzen. In zijn functie als acceleratiemanager is Caboni betrokken bij het groeiproces van elk bedrijf. Voor deze aflevering van Dutch Diaries sprak ik met hem over zijn ervaring met wonen in Nederland en werken in het Nederlandse innovatie-ecosysteem.

Wat was je eerste indruk van Nederland?

“Ik bezocht Nederland voor het eerst tijdens een oriëntatiedag van een universiteit in Breda in 2012. Ik herinner me dat ik getroffen werd door de openheid van het land en hoe de professoren met ons omgingen en potentiële studenten als vrienden behandelden. Omdat het toen legaal was om vanaf 16 jaar te drinken, herinner ik me dat professoren zelfs drankjes voor ons kochten. Het wierp zijn vruchten af als marketingstrategie, want vijf jaar later verhuisde ik naar Breda om te studeren.”

Hoe was je studie-ervaring?

“Omdat ik eerder aan een Italiaanse universiteit had gestudeerd, voelde de opzet heel modern. Het was een culturele schok om professoren bij hun voornaam te noemen. Omdat Breda een relatief kleine stad is, was iedereen gastvrij omdat de lokale universiteiten veel internationale studenten werven. Het was een nieuw hoofdstuk in mijn leven, eng en spannend tegelijk.”

Wat gebeurde er daarna?

Na mijn afstuderen ging ik op zoek naar een baan. Ik kwam een startersfunctie tegen als projectassistent bij PortXL, waarop ik heb gesolliciteerd en waar ik nu nog steeds werk.”

Wat vind je het leukste aan je functie?

“Elke dag is anders. In mijn functie ben ik verantwoordelijk voor een paar belangrijke processen van de accelerator: de programma-uitvoering en het scoutingproces, dus het vinden van nieuwe startups. Daarnaast ben ik ook de contactpersoon voor alle PortXL-alumni. De ene dag praat ik misschien met iemand die een nieuwe waterstoftechnologie heeft ontwikkeld en de volgende met de maker van software die scheepsprocessen optimaliseert. Er is altijd wel iets nieuws. Het is ook heel inspirerend om veel van deze vernieuwers persoonlijk te ontmoeten.”

Hoe kijk jij aan tegen het Nederlandse innovatie-ecosysteem?

“Soms wordt er te veel gepraat en te weinig gedaan. In Rotterdam heb ik het gevoel dat er veel de mentaliteit is van 'mouwen opstropen en doen', wat ik erg waardeer. Je kunt een impact maken als cluster, maar er wordt nog steeds veel gepraat vanuit de hogere echelons, wat in contrast staat met de frustratie van startups om ondersteuning te krijgen.

Wat ik goed vind is het ondersteuningssysteem voor het systeem voor innovatie. Er zijn veel initiatieven om te helpen bij het starten van een bedrijf. Het is geweldig dat het land deze ondernemersgeest aanmoedigt. Toch is het opschalen van een bedrijf problematisch.”

'Meer spontaniteit zou Nederland beter maken'

Wat vinden expats van het leven in Nederland? In onze serie Dutch Diaries delen buitenlanders hun ervaringen.

Read More

En hoe zit het met de werkomgeving?

“De balans tussen werk en privé is goed, of in ieder geval beter dan mijn vorige werkervaringen. Het is totaal anders voor ondernemers, maar de gemiddelde Nederlandse werknemer zal niet dood gevonden worden met overwerken. Het is een heel gezonde houding, die ik graag volg.

Komend van een hiërarchische top-down organisatie, was de horizontale structuur een schok voor mij. Iedereen wordt betrokken en om zijn mening gevraagd. Het is echter niet altijd nodig om iedereen bij het besluitvormingsproces te betrekken.”

Wat is de anekdote die je altijd aan mensen thuis vertelt over Nederland?

“Als ik naar huis ga, vertel ik mensen altijd over de NS-kaart en leg ik uit dat ik maar één kaart nodig heb om gebruik te maken van al het openbaar vervoer, inclusief de veerboot. Ik laat ze ook zien dat ik geen portemonnee meer bij me draag, omdat ik alles wat ik nodig heb in een compactere kaarthouder heb. Mensen vragen me altijd of Nederlanders gierig zijn, en ik antwoord altijd dat ze heel zuinig zijn op hun geld.”

Welke gewoonten zou je importeren uit Slovenië?

“Omdat ik uit een gemengde familie kom, zou ik twee dingen importeren. Van mijn Sloveense kant koester ik de band van mensen met de natuur en lichamelijke activiteit. Dat ontbreekt hier niet per se, maar het zou wel verbeterd kunnen worden. Dit heeft ook te maken met een betere burgerzin, want in het gebied waar ik woon, zie ik veel mensen hun afval op straat gooien. Dat gebeurt minder in Slovenië, gezien de diepe verbondenheid met het milieu.

Vanuit mijn Italiaanse achtergrond zou ik zeggen dat beter leren kruiden een goede aanvulling zou zijn.”

Zie je jezelf in de toekomst in Nederland wonen?

“Zeker weten. Mijn leven, carrière en de meeste van mijn vrienden zijn nu hier. Ik zie mezelf de komende 10 jaar het land niet verlaten. We zullen zien hoe de dingen zich op professioneel gebied ontwikkelen. Ik zou in de toekomst wel naar een warmere plek willen verhuizen, maar op de korte en middellange termijn zie ik mezelf zeker hier blijven.”