Een consortium van Belgische universiteiten gaat onderzoeken hoe we zand in de toekomst duurzaam kunnen gebruiken. Het doel van project SUSANA is het ontwikkelen van een model, dat de voor- en nadelen van kunstmatige duinen afweegt. Er wordt nu veel zand gebruikt voor deze kunstmatige duinen. Om dit in de toekomst te blijven doen, is onderzoek naar zandbronnen nodig. Dit meldt de universiteit van Antwerpen in een persbericht.
Voor- en nadelen
De stijgende zeespiegel brengt natuur-gebaseerde oplossingen steeds meer onder de aandacht. Een voorbeeld hiervan is de aanleg van duinen voor de dijk. Deze beschermen ons tegen overstromingen, maar leveren ook andere voordelen op. Zo ontstaat er een aangename omgeving voor recreatie, een verhoogde biodiversiteit en minder zandoverlast achter de duinen.
Hoewel deze duinen een goede oplossing zijn, vereisen ze grote hoeveelheden zand. De zandbronnen in de Noordzee raken echter op hoog tempo uitgeput. Ook heeft zandwinning impact op het mariene ecosysteem. SUSANA, dat staat voor sustainable use of sand in nature-based solutions, gaat kijken of deze nadelen nog wel opwegen tegen de voordelen van de duinen.
Twee aspecten
Dit model zorgt voor een langetermijnstrategie voor het duurzaam gebruik van zand in natuur-gebaseerde oplossingen. Het project richt zich op twee aspecten van duurzaamheid. Enerzijds het gebruik van zandig materiaal met lagere kwaliteit en anderzijds het streven naar het beperken van de effecten van zandwinning. Het project is gestart in februari 2023 en loopt drie jaar.
